The Remnant II testi

Remnant: From the Ashes dört yıl önce bir anda ortaya çıktı ve şimdi yaratıcıları yıl sonu ödüllerinde göreceğimizden emin olduğumuz bir devam filmi yayınlayarak kendilerini aşmış görünüyorlar.

"Silahlı Dark Souls" Remnant: From the Ashese verilen lakaptı ve bu oyun sadece çift A pazarında değil, bir bütün olarak oyun endüstrisinde 2019un en hoş sürprizlerinden biriydi. Gunfire Games, diğer birçok oyunun unsurlarının ne kadar iyi bir araya geldiğine kendileri bile şaşırmış olabilir ve iki DLC daha yayınladıktan sonra bunları harika bir devam oyununda mükemmel hale getirdiler. Remnant II tam olarak en iyi devam oyunlarının olduğu gibi: daha büyük, daha büyük ve daha muhteşem, ancak temel oyunda sevdiğimiz her şeyi korurken.

Maceramız ürkütücü bir de ja vu hissiyle başlıyor: Minimum karakter yaratımından sonra kendimizi diğer dünyadan bir Root tarafından parçalanmış bir Dünyada buluyoruz. İki kişilik hayatta kalma ekibimiz, hayatta kalan küçük bir grubun nispeten huzurlu koşullarda yaşadığı varsayılan efsanevi 13. Koğuşu bulmak için yola çıkıyor. Neyse ki üssü bulduğumuzda canavarların çoğu da bize katılıyor. Hızlı bir kurtarma görevinden sonra, yerleşim yerinin lideri uzun zamandır unutulmuş bir Worldstoneu etkinleştirip kurtarıcılarımızdan birini nabzı atan bir vakuma dönüştürdüğünde kendimizi yerde buluyoruz. Ancak geride kalmıyoruz ve onun peşinden gidiyoruz, ardından ateş etme ve yağmalama yeniden başlıyor.

Bu noktadan itibaren anlatı bir Souls oyunu tarzında, bu nedenle resmi daha tutarlı hale getiren çok sayıda ortam, açıklama ve not var, ancak biraz çalışma gerektiriyor. Yani daha geleneksel bir hikaye arıyorsanız, yine yanlış kapıyı çalıyorsunuz. Bununla birlikte, From Softwarein oyunlarıyla benzerlikler yadsınamaz olsa da, hikaye ne yazık ki kalite açısından ilham kaynağının gerisinde kalıyor. Yine de bunun bir nedeni var: Remnant II, prosedürel olarak oluşturulan haritaları yeni bir seviyeye taşıyor, çünkü dünyaların kendileri artık rastgele ziyaret edilecek.